www.merlinrpg.fora.pl

Alan

-To ja źle wyglądam?- uśmiechnął się uroczo i poprawił włosy.

Yvaine

- Nie, ale wiesz... - popatrzyła na niego uważnie. - Nie chcę, byś za bardzo się wyróżniał w tłumie.

Alan

-A czym ja się wyróżniam?- uśmiech z twarzy Alana nadal nie schodził.

Yvaine

- Och ty! - trzepnęła go ręką w ramię. - Co za chłopaczysko upierdliwe! - zaśmiała się serdecznie, po prostu siez nim drocząc. - Za takie pytania to ja cię zaraz do jeziora wrzucę!

Alan

-Och, a przyda się, bo dawno nie miałem okazji się wykąpać i to pewnie dlatego dziwnie wyglądam. Jestem taki nieogarnięty- zatrzepotał rzęsami, naśladując miejskie dziewczęta.

Yvaine

- Przestań - roześmiała się ponownie, okładając go pięściami. - Jesteś niepoprawny, wiesz! Żartowniś, cwaniak, łobuz i nie wiem co jeszcze! - zaczęła wyliczać. - Ale i tak cię lubię - dokończyła wesoło.

Alan

-Zapomniałaś dodać, uroczy i oszałamiająco przystojny chłopak-wypiął pierś do przodu i zadarł do góry głowę.

Yvaine

- Yyy - wyjąkała, po czym uderzyła go w pierś delikatnie. - Mam ochotę cię wrzucić do tego jeziora i podtapiać, wiesz - zaczęła się z nim draznić.

Alan

-Hmm... a wiesz, dawno chciałem sprawdzić, czy dziewczyny faktycznie piszczą po wrzuceniu do wody- uśmiechnął się szelmowsko.- Sprawdzimy?- zaczął do niej podchodzić

Yvaine

- O nie, nie ma mowy! - wyciągnęła przed siebie ręce, pokazując, by się nie zbliżał. - Nie zrobisz tego! Nie możesz - mówiła, cofajac się. Nagle chwyciła w dłoń rąbek sukni i zaczęła uciekac.

Alan

-A założymy się? Pamiętaj, ja biegam szybciej i jestem silniejszy!- Zaczął gonić dziewczynę robiąc wielkie susy przez krzaki.

Yvaine

- Nie dam ci wygrać - powiedziała, biegnąc na przód. - Po moim trupie! - zaśmiałą się, odgarniając na plecy długie włosy, które czasem jej przeszkadzały.
Robiła uniki, zmieniała kierunek, obmyślając taktykę.

Alan

-Zobaczymy!- krzyknął.- Jeszcze się przekonasz, że ze mną nie ma nikt szans! Przygotuj się na kąpiel!- Zaczął się śmiać i przymierzył się do przeskoczenia kępy ostrych tarnin. Nogawka jego spodni zahaczyła jednak o wystająca gałązkę i nim zdołał cokolwiek zrobić uderzył mocno głową o ziemię.

Yvaine

- Chyba śnisz! - zawołała. Biegli dalej. Mimo sukni, włosów na twarzy i ogólnie nie najlepszej kondycji, dziewczyna dawała radę z ucieczką. Nagle jednak usłyszała jakiś trzask, dźwięk rozdartego materiały i głośnie łup Razz

Odwróciła się i zobaczyła leżącego na ziemi Alana.
Podbiegła do niego i pomogła mu się ruszyć.
- Nic ni nie jest/ - zapytała z troską. - Pokaż mi się tu natychmiast.

Alan

Alan leżał przez chwilę nie odzywając się, gdy dziewczyna do niego podbiegła, podniósł się. Z jego nosa ciekła strużka krwi.
-Ja? Żyję, a ty jesteś już mokra- zaśmiał się i chwycił ją za ręce.- Kto ma dzisiaj ochotę na kąpiel?- pociągnął nosem.