www.merlinrpg.fora.pl

Lady Morgana

- Tak, pokażemy mu, że bez miecza również można mieć poddanych u swych stóp - zażartowałam - jeszcze zobaczy co znaczy zadzierać z Morganą Le Fay

Haley

- Dobrze w takim razie pójde sie uszykowac - powiedziała wychodząc

/komnata Haley

Ginewra

Gwen naszykowała kąpiel, dodajac do wody płatki róż. Naszykowała dla Morgany także niebieską suknię, nową, specjalnie dla niej uszytą, w której nikt jej jeszcze nie widział wcześniej. Gdy jej pani była już gotowa, dziewczyna zabrałą sieza jej włosy. Rozczesała je dokładnie, następnie formując misterne kompilacje, z ich części. Część włosów upięła, a resztę pozostawiła wolno. Miedzy sploty wpieła kilka drobnych ozdób, pasujacych do jej sukni.
- Gotowe, pani - uśmiechnęła się,zadowolona z efektu.

Lady Morgana

- Gwen przeszłaś samą siebie - powiedziała zachwycona przeglądając się w lustrze. Szmaragdowa suknia błyszczała w świetle świec podkreślając kolor jej pięknych oczu. - Jak uważasz, czy teraz Artur weźmie na poważnie to co mówię ? - powiedziała z lekkim uśmiechem i spojrzała na przyjaciółkę - A co Ty założysz Gwen ? Pamiętaj, że sam Lord Briscoe pragnie Cie tam zobaczyć - podeszła do wielkiej szafy stojącej przy toaletce - Możesz wybrać którąś z moich sukien - dodała zachęcająco.

Ginewra

- Ważne, byś ty dobrze wyglądała. Ja nie musze - powiedziała z uśmiechem, poprawiając jedeną z wpiętych we włosy Lady Morgany ozdobę. - Pójdę w tym, w czym jestem. Jestem tylko służącą i nawet piękna suknia tego nie zmieni.

Lady Morgana

- Nonsens - odpowiedziała uśmiechając się szczerze do przyjaciółki - gdyby Artur nie miał ubrań krzyczących uwaga-jestem-przyszłym-następcą-tronu myślę, że niczym nie różniłby się od Merlina - zamyśliła się - oczywiście poza inteligencją bo w tym Merlina nigdy nie przegoni - zażartowała otwierając szafę - co by tu dla Ciebie wybrać ... Mam ! - zawołała uradowana wyciągając elegancką, pastelową suknię - nie jest zbyt wyzywająca, więc powinna Ci się spodobać. Jest Twoja - dodała tonem nie znoszącym sprzeciwu i wręczyła suknie Gwen.

Ginewra

- Ja nie mogę tego przyjąć - powiedziała, patrząc na suknię. - To zbyt wielki dar. Założę cośskromniejszego, naprawde nie mogę tego ubrać, a co dopiero wziać - powiedziała, patrząc na swoją panią.

Lady Morgana

- Gwen, czy ja wyglądam jakbym pytała o Twoją zgodę ? - uniosłam brwi jednak na mej twarzy nadal pozostawał usmiech - będziesz wyglądać w tym ślicznie i zawstydzisz wszystkie damy dworu w Camelocie Smile

Ginewra

- Naprawdę nie wiem - opuściła lekko głowę. - Co sobie pomyśli o tym Uther, albo Artur? - nie dawała za wygraną. Spojrzała ponownie na Morganę i widziała, ze nie ma się co kłócić. Ona i tak postawi na swoim. - No dobrze. Zrtobię to ten jeden raz, dla ciebie - uśmiechnełą się.

Lady Morgana

- Dziękuję - powiedziała z nieukrywaną satysfakcją - podeszła bliżej by dać Gwen jej suknie gdy przez okno dostrzegła samotną postać siedzącą na ławce w pałacowym ogrodzie - Gwen, poradzisz sobie sama ? -spytała nagle a uśmiech zniknął z jej twarzy - Przepraszam Cię, spotkamy się na miejscu, dobrze ? - w pospiechu opuściła komnatę

/Ogród zamkowy/

Ginewra

- Dobrze - odpowiedziała Gwen, po czym przeszła za parawan, by się przebrać. Czuła się nieswojo, zakłądając suknię Morgany. To nigdy nie było dla niej, musiała grać kogoś kim nie była - damę.
Gdy była gotowa, upięła włosy, wpinajac w nie kilka drobnych kwiatuszków.
- Ginewro, to nie ty - westchnęła, zerkając w lustro.
Gdy nadszedł czas, wyszła z komnaty, zamyślona i nieswoja.

/Korytarz